بالاد

بالاد “سازی” در اواسط قرن نوزدهم پدید آمد ، که فرم آزادی دارد با خصوصیات گاهی حماسی ، گاهی غنائی ، و گه گاه روائی.

و این ویژگی ها در بالادهای “آوازی” رمانتیک آلمان ، در پایان قرن هیجدهم نیز یافت می شود و آهنگسازان در آن روزگار بالاد “آوازی” را همانند لیدهائی می دانستند که بر اساس منظومه ای یا موضوعی غالبا افسانه ای ساخته شود و معمولا این گونه آهنگها را یا پیانو (در آثار لوه ، و شومان) یا ارکستر و آواز گروهی (در تصنیفات مندلسون) همراهی می کرد.

مشهورترین بالادهای “سازی” را برای پیانو نوشته اند (شوپن ، لیست ، برامس ، و غیره).

بعضی از این بالادها ، که منظومه ای کم و بیش توصیفی را به زبان موسیقی باز می گویند در ردیف قطعات موسیقی برنامه ای جای می گیرند . بالاد اپوس 10شماره یک برامس در ر مینور در همین ردیف است ، که یک منظومه قدیمی اسکاتلندی (پدرکشی ادوارد) را در قالب موسیقی ریخته است.

حال آن که بعضی از بالادهای پیانوئی شوپن _ که می گویند در آنها جمله به جمله اشعار دوست شاعرش آدام میتسکیوویچ را گرته برداری کرده ، و اثبات این مساله کمی دشوار می نماید _ به موسیقی ناب نزدیک است ، برامس و فوره نیز بالادهائی نوشته اند که موسیقی ناب است.

از بالادهای آن دوره می توان به فردریک شوپن اشاره کرد.

شوپن ، با فاصله چند سال ، چهار بالاد نوشته است که بر یک مدار نیستند ، اما جمعا این چهار بالاد را از نمونه های بارز بالاد پیانوئی رمانتیک ارزیابی کرده اند.

شومان بالاد شماره یک در سل مینور را “نبوغ آسا ” می نامد ، و موسیقی دانان امروز نیز آن را زیباترین قطعاتی می دانند که برای پیانو نوشته شده است ، این اثر، خواه  آن چنان که می گویند روایت موسیقائی شعری از آدام میتسکیوویچ با عنوان “کنراد والنرود ” باشد ، و خواه شعر یا نوشته دیگری الهام بخش آن باشد ، چنان والاست ، و توصیفی چنان دلنشین دارد که نمی توان آن را موسیقی بر نامه ای به حساب آورد .

سه بالاد دیگر شوپن ، از همین مجموعه نیز موسیقی ناب هستند و نه برنامه ای ، و اما بالاد شماره یک سه بخش دارد ، و با لارگو آغاز می شود ، و سپس با مدراتو ادامه می یابد و با پرستو کن فواکو خاتمه می یابد .

و ارزش و اهمیت آن از نظر موسیقی به تضادهای جذاب آن بستگی دارد_ تضاد بین نرمی ها و درشتی ها _ و کم و زیاد شدن هیجانات و اضطرابات ، و کاربرد آکوردها ی نامطبوع ، که بر لطف و جاذبه آن می افزاید .

اکثر معاصران شوپن شگردها ی او را در این بالاد جسورانه ارزیابی کرده اند .