عود و لوت

لوتها گروه بزرگ و متنوعی از سازهای زهی زخمه ای می باشند . این گروه از سازها در شکلها و اندازه های مختلفی وجود دارند ، اما همه آنها یک دسته ، یک بدنه تقویت کننده صدا و تعدادی سیم که بر روی بدنه کشیده شده اند دارند .

مهمترین ساز جهان عرب می باشد و در اکثر موسیقی های منطقه خاور میانه به کار می رود . این ساز ، یک لوت با بدنه تو دار گود می باشد و جد لوت اروپایی محسوب می شود .  در طی قرون ، کوکها و سیم گذاری های متنوع در این ساز ، مورد استفاده قرار گرفته است . این نمونه مراکشی پنج جفت سیمی ، هم اکنون استاندارد می باشد .

جزو خانواده زهی ها و وسعت صدای این ساز دو و نیم اکتاو و حدود 71 سانتی متر طول دارد

نام عود از مضراب چوبی که برای ضربه زدن به سیم ها کاربرد داشت اتخاذ شده است . بعدها ، پر عقاب مورد استفاده قرار می گرفت تا قرن 19 مردم بر این باور بودند که عود یک ساز کامل برای درمان بیماریها می باشد .

لوت

سازی است که با زخمه زدن نواخته می شود و از عود عربی تقلید شده است . این ساز یکی از ساز های همه اروپا در قرن 16 تا 17 میلادی بوده است . صدایی ضعیف ولی پر ارتعاش و صاف و روشن این ساز در تکنوازی و همراهی با آواز و همچنین در کنسرتها گیرایی دارد .

پرده ها

که به شما کمک می کنند تا سیمها را روی دسته متوقف کنید . پرده ها روی لوت از جنس زه می باشند که اطراف دسته با گره مخصوص بسته شده اند .

سیمها

غیر از سیم صدای زیر بقیه سیمها به صورت جفتی هستند . سیمهای لوت از گیتار جدید نازکتر هستند و به همین دلیل صدایی صاف و روشن دارند . سوراخ صدا اجازه می دهد که هوا از داخل کاسه ساز آزادانه تر به ارتعاش در آید و کمک می کند کیفیت صدا بهتر شود . این طرح بسیار پیچیده تاثیر عربی را نشان می دهد .

گوشیها

جعبه گوشی ها غالبه با دسته زاویه قائمه می شازد . گوشیها از چوب سخت و باریک ساخته شده و در دو طرف دسته ساز تعبیه شده اند . و کار آنها تنظیم ارتفاع صدای هر سیم می باشد . گوشی بلند سیم صدای زیر را از جعبه گوشیها دور نگه می دارد که در این زاویه بهتر قابل تنظیم می باشد .

وسعت صدای این ساز حدود سه اکتاو و 76 سانتی متر طول دارد . لوت تقلید شده عود عربی در قرن 13 میلادی است که از قرن 16 میلادی در ایران شناخته شده است . عود متعلق به آسیای مرکزی یک یا دو قرن جلوتر است .

در قدیم نوازندگان برای نواختن لوت به جای نوشته های نت از تابلا تور استفاده می کردند ، که در آن محل قرار دادن انگشتان توسط حروف یا اعداد نشان داده می شد .