سبک بلوز 2

به دلیل مشکلات اقتصادی و فقر شدیدی که سیاهان با آن دست و پنجه نرم می کردند، رکود اقتصادی دهه 1930 آمریکا و بخصوص سیل خانمان برانداز سال 1927 در ایالت می سی سی پی، بسیاری از سیاهان در جستجوی شغل بهتر و درآمد بیشتر از اواسط دهه 1930 بتدریج به ایالتهای شمالی تر مهاجرت کردند. نوازندگانی که به شهرهای شمالی مانند شیکاگو و دیترویت نقل مکان کردند مجبور بودند برای گذران زندگی تنها متکی به هنر خود باشند. به همین خاطر تصمیم گرفتند برای تقویت روحیه مردم و افزایش توان کاری کارگران منطقه از خوانندگان بلوز هم دعوت کنند تا به دلتا بیایند. حتی بین آنها مسابقه ای ترتیب دادند و مبلغ 500 دلار به عنوان جایزه بهترین آهنگ تعیین کردند. این جایزه را خواننده بزرگ بلوز Bessie Smith با آهنگ Back Water Blues از آن خود کرد.

سبک شناسی بلوز:

از دیدگاه تاریخی می توان بلوز را به دو دوره تقسیم کرد: بلوز قبل از جنگ جهانی دوم و بلوز بعد از جنگ استفاده از این طبقه بندی از جنبه سبک شناختی نیز مفید است.

در قرن 19و اوایل قرن 20 موسیقی مختص سیاهان بود که عمدتاً در طبقات فرو دست جامعه سیاه جریان داشت. تمرکز جغرافیایی آن طبعاً در ایالات جنوبی و شرقی آمریکا بود. یعنی همانجاییکه تا قبل از جنگ داخلی برده داری و بعد از جنگ هم زمینداری فئودالی سفید پوستان بیداد می کرد.موسیقی رایج در این مناطق از نظر ساختار و محتوا و شیوه های اجرا با هم متفاوت بود و به همین دلیل محققین بلوز قبل از جنگ را بر حسب موقعیت مکانی آن به سه دسته اصلی تقسیم می کنند :

1- دلتا بلوز که در ایالت می سی سی پی و دلتای رود می سی سی پی رواج داشت.

2 – تگزاس بلوزکه در ایالت تگزاس نواخته می شد.

3ـ پیدمونت بلوز که در ایالتهای شرقی آمریکا بوجود آمد.

ویژگی اساسی بلوز قبل از جنگ این است که مخصوص گروههای پایین طبقاتی سیاهپوستان بود و بیشتر در روستاها و شهرهای کوچک و درگروههای کوچک 4ـ3 نفره نواخته می شد. سازهای اصلی آن شامل بانجو، فیدل (سازی شبیه ویولن،ماندولین، هارمونیکا و گیتار بود) و به فراخور حال از پیانو و سازهای کوبه ای نیز استفاده می شد و سازهای بادی به آن شکلی که در موسیقی جز بکار می رفت نقش چندانی در این نوع موسیقی نداشتند (البته به جز هارمونیکا.( به دلیل ماهیت بلوز که گونه ای موسیقی آوازی است این امکان وجود داشت که به صورت یک نفره هم اجرا شود یعنی خواننده بلوز می توانست همزمان ساز بزند (عمدتاً با نجو و گیتار) و آواز بخواند.  این شیوه 2 مزیت (بخصوص برای شنوندگان امروزی بلوز) داشت : یکی اینکه تأکید بیشتری بر آنها نوازندگان دوره گردی بودند که در گوشه های خیابان هنرشان را به رهگذران عرضه می کردند تا بتوانند درآمد ناچیزی بگیرند.

آنهایی که شهرتی دست و پا کرده بودند با کلوبهای رقص و باشگاههای شبانه قراداد می بستند یا در برنامه های تبلیغاتی شرکتهای تجاری حاضر می شدند. درآمد این گروه بیشتر بود. رفته رفته شرکتهای ضبط و پخش صدا هم به سراغ آنها می آمدند.

دوران بعد از جنگ مصادف شد با تحولی جدید و آن الکتریک شدن موسیقی و استفاده از آمپلیفایرها و بلندگوها برای تقویت صدا بود. نوازندگان بلوز هم برای عقب نماندن از قافله به استفاده از گیتار الکتریک و حتی کاربرد آمپلیفایر همراه با هارمونیکا روی آوردند. نوازندگان بلوز توانستند به خوبی موسیقی سنتی خود را با موسیقی الکتریک شهری وفق دهند و این امر در واقع باعث نجات بلوز شد. مثلاً سبک پیدمونت به دلیل ماهیت متفاوتش نتوانست با الکتریک شدن بلوز کنار بیاید و به تدریج به ورطه فراموشی و اضمحلال سپرده شد ولی سبکهای دلتا بلوز و تگزاس بلوز به حیاتشان ادامه دادند. در این دوره غیر از الکتریک شدن تغییر دیگری نیز در موسیقی بلوز پدیدار شد و آن روی آوردن به اجراهای گروهی و استفاده بیشتر از بیس و درامز و پیانو بود. ضمن اینکه گروهی از نوازندگان مانند Buddy Guyو B.B.Kingاز گروههای کوچک سازهای بادی بخصوص ساکسیفون در آهنگهایشان سود جستند. این رویکرد شاید حاصل آشنایی بیشتر با موسیقی جز باشد بخصوص در شیکاگوی دهه 1960 که کانون اصلی موسیقی بلوز آن دوران بود. بدین ترتیب ساز شناسی بلوز در این دوره دستخوش تحول اساسی شد و از فرم کلیشه ای گیتار/خواننده خارج شد.

از لحاظ ساختاری نیز تغییراتی در بلوز بعد از جنگ ایجاد شد. از جمله این تغییرات می توان به استفاده نوازندگان بلوز از ریف ها اشاره کرد. Riff یا در وا ژگان بلوز Hook به جملات ملودیک کوچکی گفته می شود که در طول یک آهنگ تکرار می شود. موسیقی راک آن زمان بسیار تحت تأثیر ریف ها قرار گرفت و این تأثیر پذیری بعدها در شکل گیری موسیقی Hard Rock و Metal نقش اساسی داشت برخی نوازندگان بلوز مانند Walker و B.B.Kingتحت تأثیر موسیقی جز ریتمهای جدیدی مانندSextet)نواختن شش نت در یک ضرب) و تأکید بیشتر براصولPhrasing و Articulationرا در نواختن ملودی وارد موسیقی بلوز کردند و موجب غنی تر شدن بیش از پیش آن شدند. با اینحال بلوز همواره به ساختار ساده 12 تایی خود وفادار باقی ماند و در عوض به پیچیده تر کردن ساختار ملودیک و سولوهای خود پرداخت.