سندرم Cubital Tunnel در نوازندهای گيتار

مشکلات در نوازنده ها

يکی از مشکلات شايع در بين نوازنده های گيتار ايجاد درد در ساعد دست چپ ميباشد.اين درد به اخلال خاصی مربوط ميشود که در علم پزشکی به سندرم يا تونل آرنج معروف است و اغلب اوقات قسمت داخلی ساعد و کف دست را گرفتار ميکند احتمالا بيشتر نوازنده های گيتار با اين سندرم آشنايی ندارند و ما نيز به همين دليل علايم و راههای پيشگيری آن را شرح ميدهيم :

اين سندرم با درد در ناحيه داخلی آرنج شروع ميشود سپس بطرف پايين کشيده شده و به حدود کف دست ميرسد و ممکن است گزگز و يا بی حسی در کف دست ايجاد کند .عضلات کف دست درد ناک ميشوند و ممکن است اگر پزشک متبحر نباشد تشخيص با تاندونيت اشتباه شود .در اين سندرم معمولا فقط انگشتان چهارم و پنجم دست گرفتار ميشوند زيرا اين انگشتان از عصب (unlnar) که از کناره داخلی آرنج عبور ميکند عصب ميگيرند . با پيشرفت اين بيماری عملکرد دست کاهش ميابد و بخصوص نيروی گرفتن اشيا کم ميشود .متعاقب آن آترونی و کوچک شدن عضله زير انگشت کوچک در کف دست رخ ميدهد .خود شخص بخوبی متوجه ميشود که خم کردن آرنج موجب تشديد علايم ميگردد.علت ايجاد اين سندرم فشار بر روی عصب ulnar است.درست در زير آرنج اين عصب از داخل کانالی عبور ميکند به طرف کف دست می آيد .اگر به دقت به دست چپ يک نوازنده گيتار دقت کنيم – هنگام نواختن يک آکورد ساده :

۱.  انگشت شصت در قسمت تحتانی گردن گيتار منقبض می شود .

۲.  در ساير انگشتان هم انقباضی مشابه برای ايجاد تعادل و نواختن در محل پرده ها بوجود می آيد .

۳.  نوک انگشتان به منظور فشردن سيمها خم ميشود .

۴.  يکی از انگشتان – معمولا سبابه – به حالت مستقيم و منقبض در می آيد .

۵. در عضلات انگشت کوچک برای رسيدن به پرده های دورتر کشيدگی ايجاد ميگردد .

۶. مچ در حالت خميده است .

از آنجايی که عصبulnar از بين عضلای ميگذرد که مچ و نوک انگشتان را خم کرده و مچ را به طرف بيرون حرکت ميدهد – حالتی که هنگام کشيدگی انگشتان کوچک برای رسيدن به پرده های بالاتر رخ ميدهد – ميتوان دريافت که چگونه نواختن آکوردها عضلاتی را که اين عصب از ميان آنها عبور ميکند درگير ميسازد .استفاده مداوم و زياد از اين عضلات آنها را ملتهب ساخته و پارگيهای بسيار کوچک در محل چسبيدن اين عضلات به آرنج بوجود ميآيد . التهاب و تورم بر روی عصب فشار می آورد و علايم فوق الذکر را بوجود می آورد برای همين است که خم کردن آرنج نيز اين علايم را تشديد ميکند چون عصب اولنار هم خم ميشود و فشار وارده روی آن توام با اين کشيدگی علايم را شدت ميبخشد . برای آن دسته از نوازندگانی که هنوز علايم بيماری را ندارند و ميخواهند از آن جلوگيری کنند چند توصيه ساده داريم :

۱.  استراحتهای کوتاه در بين تمرينها و ساعات کار را در عوض بيشتر کنيد – بعد از ۴۵ دقيقه نواختن ۱۰ دقيقه استراحت کنید  .

۲.  قبل از شروع و هنگام استراحت با ماساژ ناحيه آرنج –  خونرسانی به موضع را بيشتر کنيد .

۳.  برای پيشگيری کامل هر از گاهی بايد اقدام به ماساژ توسط يک فيزيوتراپيست ماهر کنيد .

۴.  با مراجعه به يک متخصص از سلامت گردن و شانه وآرنج اطمينان حاصل کنيد .

اما اگر شما علايم سندرم را در خود ميبينيد :

۱. قبل از شروع به تمرين آرنج و ناحيه ساعد را گرم کرده و بعد از تمرين آنرا بشدت سرد کنيد – گرما باعث ميشود هنگام نواختن خون بیشتری به بافت ها برسد و سرما سبب پيشگيری از تورم ميشود .

۲.  ساعد را ۳ تا ۴ بار در روز بکشيد .

۳. اگر علايم وابسته به عصب يعنی گز گز و بی حسی را در خود احساس کرديد بلافاصله با يک پزشک متخصص که در امر ضايعات وارده به نوازندگان تبحر دارد مشورت نماييد .

۴.  حداقل ۶ تا ۸ هفته دست از نواختن بکشيد.

۵. اگر علايم شدت يابند و يا ضعف عضلات دست ايجاد شود بايد حتما يک تست نورولوژيک انجام شود .

۶.  علايم وابسته به عصب را جدی بگيريد . زيرا عصب ميتواند در اثر فشار بيش از حد و عدم خونرسانی مناسب به کلی از بين برود و از آنجايی که عصب قابل ترميم نيست ساعد و دست برای هميشه ناتوان خواهد شد

چيزيکه برای نوازنده گيتار فاجعه محسوب ميشود .