اپرا کمیک و اپرت

اپرا کمیک یا بوفا با سوژه و سبکش از گراند اپرا سریا متمایز می شود. سبک آن امکان به کارگیری بیش از حد صحبت در صحنه را می دهد. در پایان قرن 19،این فرم گسترش یافت و به سوژه هایی که این زمان برای اپرا نوشته می شد نزدیک گردید و سبکی مشابه اپرا پیدا کرد، به طوری که فرم آن را دشوار بتوان دقیقا مشخص کرد. اپرا بوفا، فرم ایتالیایی اپرا کمیک است و از انتر مد پیدا شد. انتر مد عبارت از قسمت هایی بود که در بین دو پرده اپرا سریا بازی می شد تا زینتی به آن داده باشد. در اوایل قرن 18، در ناپل این فرم را لوگروسینو و پرگولزی رونق دادند. در ابتدا این قسمت طنزی بود از اپرا سریا که بزودی فرمی برایش سازماندهی شد و سبکی منحصر به خودش پیدا کرد. دسیسه بازی های کمدی جای سوژه قدیمی اپرا سریا را گرفت.

هر چند این نوع اپرا از نظر ساختار دراماتیک چندان قدیمی نبود ولی به سبکی جذاب و زنده تبدیل شد. به این ترتیب اپرا بوفا با تازه کردن نوع بازی به شیوه ای که خوشایند جماعت اپرا دوست آن دوران باشد، امتیاز پیدا کرد و بزودی در زمینه زیبایی شناسی حرفی برای گفتن داشت. در نیمه دوم قرن 18قسمت عمده آثار لیریک نوشته شده متعلق به این فرم جدید بود. از طرف دیگر کلفت معشوقه ، اثر پرگولزی، در پاریس در 1752بازی شد و دعوای معروف بوفن ها را به راه انداخت که از آن اپراکمیک فرانسه با آثار روسو، فیلیودور، مون سینی و گرتری بیرون آمد. تقریبا” در همین زمان هیلر مبتکر نوعی اپرا کمیک ملی در آلمان بود که بر اساس لید ساخته شده و به آن زینگ اشتیل داده بود. موزار با تاثر از اپرانویسان ایتالیایی چون چیماروزا و پائیزیلو شاهکارهای اپرا کمیک آلمان را به وجود آورد و باعث گسترش این فرم شد که در صد سال بعد با کارمن اثر ژرژبیزه به اوج خود رسید و با جهشی اپرت را بوجود آورد.

در قرن 19 اپرا بوفای ایتالیا دچار افول شد و آخرین اثر با اهمیت این سبک ریش تراش شهر سیویل اثر روسینی بود. با افول مکتب ایتالیا، مکتب اپرا فرانسه رونق گرفت.در دوران ما علیرغم چند کوشش جالب توجه، به نظر می رسد که اپرا کمیک دچار بحرانی برای تجدید حیات خود شده، بحرانی که گراند اپرا مدتهاست دچار آن شده است. اپرا کمیک ساختمان خود را مستقیما” از اپرای قدیم نمره ای گرفته است. رسیتاتیف که در اپرا سریا به صورت آوازی اجرا می شد، در اپرا کمیک جای خود را به دیالوگ های گفتگویی داد.

اپرت

اپرت در اواسط قرن 19از اپرا كميك بوجود آمد. فرق اصلی آنها در سبکی سوژه و سبک آنهاست. گفتگو در آنها بسیار است و موسیقی محدود به بندهایی شده که آنسامبل هایی را احاطه می کند. تحول اپرا کمیک در این است که سوژه هایی که در گذشته برای اپرا در نظر گرفته می شد، با جهشي به اپرت داده شد تا به تبلور آن به  عنوان فرمي زنده تر كمك كند. اپرت به یک رشته طولانی تعلق دارد که در پی این رشته اپرا بوفای ایتالیایی قرن 18 انترمد و ماسکارد قرن16 و بازی های قرون وسطی نظیر بازی روبن و ماریون اثر آدام دولاهال قرار دارد.اپرتهای قرن 19اغلب شاهكارهايي است كه موضوع آنها مهرباني است. هروه ، اوفن باخ لوكوك ،پلانکت، یوهان اشتراوس در اپرت آثاری نوشته اند که دارای صفحات درخشانی است بدون تظاهر به فضل فروشی که در آنها توجه بیشتر به موسیقی است تا بازی اپرایی. اپرت مثل دیگر نمونه های تئاتر لیریک نیاز به تجدید حیات دارد تا شکلی با ارزش به خود گیرد.