ونجلیز
ايوانجلوس اوديس‌سئوس پاپاتاناس‌سيوس معروف به ونجليز، آهنگساز نابغه يوناني، از سن چهارسالگي، در حالي كه هنوز خواندن و نوشتن نمي‌دانست و نتها را تشخيص نمي‌داد، به ساختن آهنگ پرداخت. او موسيقيداني خود‌ساخته است. در اواسط سالهاي 60 در گروه پاپ “Formynx” و گروه پاپ پيشروي “Aphrodite’s child” فعاليت مي‌كرد. از سوي گروه “yes” دعوت شد تا جاي نوازندة كي‌بورد، ريك ويك را بگيرد، اما او اين دعوت را رد كرد تا در بهبود خلاقيت و سبك خود بكوشد.
نخستين اثري كه ونجليز را به شهرت ناگهاني رساند، موسيقي سريال مستند تلويزيوني “Cosmos”، به كارگرداني كارل ساگان دانشمند معتبر و مشهور ناسا بود. او نويسنده مشهوري نيز بود و جايزه ادبي پوليتزر را به دست آورده بود.ونجليز در سال 1982، براي موسيقي فيلم “Chariots of Fire” جايزه اسكار دريافت كرد و نشان داد كه جواني بسيار خلاّق است و برخلاف بسياري از همكارانش در موسيقي الكترونيك، از سينتي‌سايزر، سازي را ساخت كه شأن آن كمتر از يك اركستر نيست. موسيقي جام جهاني فوتبال را در سال 2002 نيز ساخت.
ونجليز در مصاحبه‌اي گفته است:
«من واسطه‌اي هستم كه موسيقي از طريق من، از ميان هياهوي صداها سربرمي‌آورد، وگرنه اين من نيستم كه موسيقي را مي‌سازم. در واقع موسيقي است كه مرا مديون خود مي‌كند!»
از آنجا كه او در آموختن موسيقي، هرگز استادي نداشت و كمترين اطلاعي در مورد نت‌نويسي ندارد، همه آثارش را في‌البداهه و با كمك سينتي‌سايزر مي‌نوازد و ضبط مي‌كند. بدون سينتي‌سايزر، او هرگز نمي‌توانست آثار بديعش را كه نياز به اركستر كامل دارد، خلق كند.ونجليز هنگامي به موسيقي الكترونيك اعتبار و ارزش جهاني بخشيد كه همه همكارانش به موسيقي پاپ تجاري روي آورده بودند. او پس از دريافت نخستين اسكارش، در ظرف چند ماه، بيش از 52 پيشنهاد ساخت موسيقي فيلم را دريافت كرد، ولي برخلاف اغلب هنرمندان دنيا، او راه ساده پول درآوردن را كنار گذاشت و فقط به حس خود اعتماد كرد و در نتيجه در عرصه دشوار موسيقي الكترونيك، چند سر و گردن بالاتر از ديگران قرار گرفت.
او با ساختن موسيقي فيلمهاي “Missing”. “The Bounty”. “Antarctica” و انتشار دو آلبوم با همكاري يان اندرسن آرام و مطمئن، مسير درخشان موسيقايي خود را ادامه داد. كارهاي بعدي او “Soil Festivities”، “Mask”، “Invisible Connections” نيز با استقبال فراواني در سطح جهان روبه‌رو شدند.در سال 1986، با آشنايي با موسيقي كشورهاي جهان سوم تحول شگفت‌آوري در آثار او پديد آمد. او براي رويدادي ورزشي كه همزمان در سراسر جهان اتفاق مي‌افتاد،
“Race Against Time” را ساخت. در سال 1988، آلبوم “Direct” منتشر شد كه استعداد خارق‌العاده ونجليز را در ايجاد ارتباط سريع و مستقيم با مخاطبش نشان داد.ونجليز در سال 1996 آلبوم “A Tribute to EL Greco” را كه فقط در يونان پخش شده است، صرفاً براي خريد آثار ال گريكو توسط موزه يونان ساخته است. ونجليز در يكي از بارآورترين دوره‌هاي زندگي‌اش، آهنگهاي درخشاني را براي پسر عمويش دميس روسوس كه از برجسته‌ترين خوانندگان يونان است، ساخت.
موفقيت بي‌نظير دميس روسوس، سرمايه كافي را براي ونجليز فراهم آورد، تا بتواند استوديويي را با پيچيده‌ترين سينتي‌سايزرها بسازد. او خانه‌اي قديمي را در لندن خريد و استوديوي محبوب خود “Nemo Studio” را بنا نهاد و بخشي از بهترين كارهايش را ساخت.او با بهره‌گيري از مضامين انجيل و با همكاري RCA، اثر درخشانش “Heaven and Hell” را در استوديي كه هنوز ساختمانش نيمه‌كاره بود و كارگران مشغول كار بودند، ساخت، اثري كه در موسيقي الكترونيك، از جمله شاهكارهاي بي‌نظير است و مضامين روحاني در آن به صورتي بسيار عاطفي و رمزآلود اجرا مي‌شوند. در اين اثر صداي خواننده زن و همسرايان به شكلي منحصر به فرد و بديع، در كنار سازهاي كوبه‌اي و سينتي‌سايزرها، اثري كامل را به وجود آورده‌اند.
بزرگ‌‌ترين مزّيت ونجليز نسبت به تمامي كساني كه در موسيقي الكترونيك به خلق اثر پرداخته‌اند، اين است كه موسيقي او برخلاف موجي كه از آلمان سرچشمه گرفت و به سوي ساير نقاط سرازير شد، موسيقي سرد و وهم‌انگيز و دلهره‌آوري نيست، بلكه نوعي آرامش، عرفان و روحانيت در آثار او به چشم مي‌خورد كه به موسيقي الكترونيك، شأن موسيقي اركسترال را داده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.