ساکسیفون

ساکسیفونها در طبقه بندی سازها به خاطر دهنی زبانه دارشان در خانواده سازهای بادی چوبی و نه سازهای برنجی قرار می گیرند . از تمام اندازه های مختلف ساکسیفونها ، این چهار نوع بیشتر از بقیه نواخته می شوند  ، ساکسیفون تنور ، آلتو ، سوپرانو ، باریتون می باشد .  این سازها همگی دارای لوله مخروطی شکل و بدنه فلزی هستند .

ساکسیفون تنور

ساکسیفون تنور ساز ارکستری و گروه های مختلف و اختراع شده و توسط آدولف ساکس بلژیکی حدود 1840 می باشد . این ساز شامل یک دهنی بک زبانه ای متصل شده به لوله فازی پهن و مخروطی شکل می باشد . این ترکیب ویژه باعث شده است که ساکسیفون در طبقه بندی خاص خود قرار گیرد . وسعت صدای قوی و جذاب این ساز ، در بسیاری از گروه های جاز ، راک ، بلوز و پاپ به کار میرود .

دهنی

ساکسیفون دهنی مانند ساز کلارینت دارد که در بالای ساز قرار می گیرد . بست مخصوصی زبانه را در محل خود محکم نگه میدارد و کشش آن توسط دو پیچ تنظیم می شود . در مقایسه با کلارینت ، برای ایجاد صدایی واضحتر و روشنتر تغییراتی در دهنی ساکسیفون داده شده است .

میله ارتباطی

سوراخهای طنینی به طور پراکنده و به دور از دسترس انگشتان قرار دارند . تعدادی میله این سوراخهای دور از دسترس را به کلید ها متصل می کنند تا بدین طریق قابل اجرا باشند .

بخش شیپوری

بخش شیپوری ساز ساکسیفون تنور برای هدایت بهتر صدا کمی به طرف جلو خم شده است . سوراخهای طنینی که بر روی بخش شیپوری قرار دارند پایین ترین نتها را ایجاد می کنند و توسط کلیدهایی روی لوله اصلی عمل می کنند .

وسعت صدای این ساز دو و نیم اکتاو می باشد و جنس آن از فلز یا گاهی پلاستیک است . اندازه آن حدود 79 سانتی متر طول دارد شول آن بدون انحنا 4/1 متر می باشد .

با وجود جایگاه ساکسیفونها در جاز امروزی ، این سازها دیر عرضه شده اند. گروههای دیگزیلند اولیه تنها شامل سازهای کلارینت ، کرنت و ترومبون بودند و ساکسیفونها در اواخر سالهای 1920 میلادی مورد استفاده قرار گرفتند .

ساکسیفون آلتو

به دلیل برخوردار بودن از صدایی رسا و قابل تغییر ساکسیفون آلتو یکی از مشهورترین عضو خانواده ساکسیفونها می باشد وسعت و نرمی صدا باعث شده که این ساز طرفداران زیادی در موزیک پاپ و گروه های بزرگ موسیقی و گاهی ارکستر ها داشته باشد و به عنوان یک ساز سلو ، این ساز در موسیقی جاز موفق است .

اندازه آن 74 سانتی متر و قد آن 120 سانتی متر درازای لوله می باشد . ساکسیفون آلتو به عنوان یک ساز بادی چوبی طبقه بندی می شود به دلیل آنکه یک زبانه مرتعش شوند صدای آنرا تولید می کند.

ساکسیفون سوپرانو

این ساز کوچکترین از میان چهار ساکسیفون رایج می باشد . بر خلاف هم خانواده های بزرگتر خود ، این ساز انحنای U شکل در لوله خود ندارند و به شکل قیف مستقیم می باشد . این سار زیرترین نتها در کوارتت سازهای ساکسیفون اجرا می کند . در هر حال ف این ساز اکقرا برای رهبری گروههای جاز کوچک به کار می رود و اغلب گروههای جاز _ راک ترکیبی را همراهی می کند .

اندازه آن 64 سانتی متر و به خاطر شکل مستقیم آن ، موسیقیدانان فرانسوی گاهی به این ساز (هویج) می گویند . ولی بعضی ساکسیفونها ی سوپرانو مانند آلتو ساخته می شوند ، به شکل پیپ بزرگ .

ساکسیفون باریتون

بزرگترین اندازه ساکسیفون است و صدای رسا و قوی دارد با وجود آنکه در گذشته تنها در ارکسترهای نظامی متداول بوده است . امروزه صدای آن در گروههای جاز به صورت تکنواز و یا همراه کننده شنیده می شود .

جنس آن برنج جلا کاری شده و اندازه آن 1.1 متر ارتفاع می باشد . آدولف ساکس با گذاشتن دهنی ساز کلارینت بر روی نوعی ساز بادی برنجی (ophicleide   )  ساکسیفون را اختراع کرد .