کر ، ائر دوکور ، آنتم

کر

معمولا عنوان کر را برای تمام قطعات کرالی به کار می برند که به قطعه ای با فرم مشخص، مثل مادریگال، کرال یا شانسون پولی فونیک، اضافه می شود. اگر کر با مشخصه ای که دارد، به عنوان قطعه ای مستقل، نادر است، به این دلیل است که از قرن 17 به بعد به عنوان قسمتی از کانتات، اوراتوریو و اپرا دیده می شود. کرال دارای ساختار و سبکی مشخص نیست. یکی از استادان این فرم، هندل، کرال را به شکل تناوب سبک فوگ و نوشتار سیلابیک قرار می دهد. کر کمتر به عنوان اثری آکاپلا مورد استفاده است.

ائر دو کور

که دوران حیاتش به پایان قرن 16 و اواسط قرن 17 می رسد، فرمی آوازی و کوچک است. در این دوران تمام آوازهایی که دارای روحیه آراستگی ، مغازله بودند ، و همچنین آوازهای روستایی ” پاستورال”، دنیوی و حتی مردمی ، به استثنای آوازهای شادی خواری ، رقص و مذهبی ، در این فرم قرار می گرفتند. این آوازها عمدتا تک صدایی بوده گستردگی آریا را نداشتند .

همراهی آواز محدود به یک عود می شد که بعدها باس کونتینو جای آن را گرفت . کارهای گه درور در این زمینه دارای روحیه ای دراماتیک و آثار بوزت روان و ساده اند . ائر دو کور عناصر باله دو کور را شکل می دهد که در زمان هنری 4 و لوئی 13 مقبولیت عامه داشته است . این فرم قبل از پایان قرن هفدهم فراموش شد و جای آن را طرح های هنرمندانه آریاهای سبک لولی و طرح عوامانه وودودیل یا ووآدوویل گرفت.

ساختار_ ائر دو کور بر اساس بند شعری ” بند اول ، بند دوم…” شکل می گیرد و اغلب شامل یک یا چند دوبل( سوئیت) است ، که در آن نوعی از واریاسیون تزیین یافته به کار گرفته می شود.با بداهه خوانی آن ، خواننده استادی خود را در کارش نشان می دهد . ریتورنل ” بخش سازی ” و مقدمه سازی در آن اختیاری است .

آنتم

( گرفته شده از آنتی هیمن یا آنتی ین )، یک فرم آوازی مذهبی است که ریشه انگلیسی دارد. معادل آن در زبان لاتین و ژرمنی “موتت” و “کانتات ” است.هنری 8 که در ابتدای قرن 16 ، مذهبی جدید بر مردمش تحمیل کرد ، اهمیت بسیاری برای آنتم قائل شد . متن آن عبارت است از بر گرداندن یا تفسیری از تورات به زبان انگلیسی . ابعاد آن متفاوت است فرم در آن شکل ثابتی ندارد و مثل موته ، در طول گذشت چند قرن ، تغییر شکل یافته است . تمامی استادان بزرگ انگلیسی در این فرم آثاری نوشته اند : بیرد و گیبون در سبک پولی فونیک ، ج. بلو و به خصوص پرسل و هندل ، در سبک دنیوی و کنسر تانت ، آثاری در این فرم دارند.

ساختار _ فرمول اصلی آنتم مثل آواز تغییر یافته است. در پایان قرن شانزدهم ، فرم آن بسیار شبیه به موتت پولی فونیک در شکل تقلیدی بود. قطعاتی با عنوان فول آنتم نیز مشخص شده که برای کر با همراهی یا بدون همراهی ساز می باشد . ساختار دیگری از آن با عنوان ورس آنتم قطعاتی دنیوی ست با یک ، دو و گاهی نیز سه خواننده تک خوان.