نگاهی به زندگی و آثار آهنگسا‍زان گیتار کلاسیک از رنسانس تا معاصر (قسمت پنجم)

*مائورو جولیانی          Mauro Giuliani 1781-1829

نوازنده و آهنگساز نامدار ایتالیایی است که از سوی بسیاری ، یکی از اساتید بر جسته ی گیتار در قرن 19 به شمار می رود . وی در سال 1781 در شهر بیسه گلی متولد شد و در شهر بارلتا که 5 سال اول زندگی خود را به همراه برادرش نیکولا در آن گذارنده بود به تحصیل موسیقی پرداخت . وی لبتدا فراگیری ویلن سل ( سازی که هرگز نواختن آن را رها نکرد ) را آغاز کرد و احتمالا پس از آن نواختن ویلن را نیز آموخت . وی هم چنین در مدت زمانی کوتاه به یک نوازنده ی چیره دست گیتار تبدیل شد و تمام عمر خود را وقف این ساز کرد . جولیانی در نوجوانی با دختری به نام ماریا دل موناکو ازدواج کرد و در سال 1801 از او صاحب یک فرزند شد . وی در وین با سبک سازی کلاسیک آشنا شد و در سال 1807 تصنیفاتی را در این سبک منتشر کرد . جولیانی نقش جدیدی را برای گیتار در بافت موسیقی اروپا تعریف کرد . وی با بالاترین شخصیت های جامعه ی اطریش و آهنگسازان برجسته ای مثل روسینی و بتهوون آشنا شد و با فعال ترین نوازندگانی که در وین به اجرای کنسرت می پرداختند ، همکاری داشت .

به مناسبت جشن های کنگره در سال 1815 در وین برگزار شد ، نوازندگی کرد و دو سال پیش از آن نیز احتمالا در ارکستری که نخسیتن اجرای سمفونی 7 بتهوون را به عهده داشت به نوازندگی ویلن سل پرداخت . جولیانب در وین موقفیت چشمگیری به عنوان یک آهنگساز کسب نکرد و در سال 1819 به دلیل مشکلات مالی این شهر را ترک کرد . وی دخترش امیلیا را که در سال 1813 متولد شده بود با خود به رم آورد تا در صومعه ای به تحصیل موسیقی بپردازد . وی در سال 1826 در دربار بوربون گیتار نواخت و در این زمان اغلب با دخترش امیلیا که اینک نوازنده ماهری شده بود ، به اجرای دوئت می پرداخت . جولیانی در پایان سال 1828 سلامت خود را از دست داد و در ماه می 1829 در شهر ناپل درگذشت . خبر مرگ وی حرکت محسوسی را در محافل موسیقی ناپل ایجاد نکرد . او به عنوان یک آهنگساز گیتار ، علاقه ی شدیدی به فرم تم و وریاسیون ، که در شهر وین بسیار مورد علاقه بود ، داشت . جولیانی آثار بی شماری برای گیتار و سازهای دیگر نوشته است . 150 قطعه برای گیتار همراه با شماره ی اپوس که توسط وی تصنیف شده است ، هسته ی مرکزی ادبیات گیتار را در قرن 19 تشکیل می دهد . وی قطعات بسیار زیبایی برای گیتار سولو و نیز آثاری برای ارکستر ، دوئت هایی برای گیتار- فلوت تصنیف کرده است . آثار بر جسته ی جولیانی سه کنسرتو گیتار ،شش فانتازیا برای گیتار سولو با عنوان rossiniane  ، چند سونات برای گیتار – سازهای زهی ، چند مجموعه برای آواز – گیتار و یک grand overture که سبک ایتالیایی نوشته شده است را شامل می شود . امروزه قطعات سولو و کنسرتوهای جولیانی توسط نوازندگان حرفه ای گیتار در اغلب کنسرت ها اجرا می شود که نشان دهنده ی توانایی نوازنده و نیز مهارت ذاتی جولیانی به عنوان یک آهنگساز بر جسته ی گیتار کلاسیک است .

*نیکولو پاگانینی    nicolo Paganini 1782-1840

نوازنده و آهنگساز بزرگ ایتالیا ، در 27 اکتبر 1782 در شهر جنوا متولد شد . وی که یکی از بزرگ ترین نوازندگان ویلن در همه ی اعصار به شمار می رود . بیش از 100 قطعه برای گیتار و آثار بسیاری نیز برای ویلن با همراهی گیتار نوشته است . پاگانینی نخستین درس های موسیقی را قبل سن 6 سالگی نزد پدرش فرا گرفت و پس از آن نزد بهترین اساتید شهر خود آموزش دید . وی اولین سونات خود را در سال 1790، زمانی که 8 سال بیش تر نداشت تصنیف کرد و در سال 1795 به منظور فرا گیری بیش تر موسیقی به پارما رفت اما معلمان اعلام کردند که نمی توانند چیزی بیش تر از آن چه او می داند ، به وی بیاموزند . از این رو وی یک دوره ی سخت خود آموزی را با روزی 15 ساعت تمرین آغاز کرد .

کارولی ، استاد بزرگ گیتار کلاسیک ، در مورد وی چنین گفته است : ” همگان این واقعیت را نمی دانند که پاگانینی گیتار را به خوبی می نوازد و بسیاری از آثارش را نیز برای این ساز نوشته و بعدها با تکیه بر نیروی ابتکار خود ، آن ها برای ویلن تنظیم کرده است . ” گیتار تاثیر عمیق و سازنده ای بر طبع موسیقایی وی داشت . او در سراسر زندگی حرفه ای خود این ساز را به عوان یک همراهی کننده ، با شاگردان و دوستان موسیقایی خود می نواخت . و بخش قابل توجهی از آثار وی نیز حامل یک بخش برای گیتار است . پاگانینی به هنگام نواختن ویلن ، از راه های دیگر نوازندگی  نیز از قبیل تعویض کوک یک سیم یا نواختن بخش اعظم یک قطعه روی یک سیم پس از پاره شدن به سه سیم دیگر به هنگام نوازندگی ، استفاده می کرد . وی شنوندگان خود را با اجرای تکنیک های هارمونیک ، پیتز یکاتو با دست راست و دست چپ و انگشت گذاری های تقریبا غیر ممکن مبهوت میکرد . نبوغ پاگانینی به عنوان یک نوازنده ی ویلن ، قدرت آهنگسازی وی را تحت الشعاع قرار داده است . وی بسیاری از آثارش را برای اجرا توسط خود تصنیف کرده است . نواختن این آثار به قدری دشوار است که عموما تصور می کردند شیطان با ئی هم دست شده است . از دیگر تصنیفات وی ، 24 کاپریس برای ویلن است که در زمره ی دشوارترین آثاری قرار دارد که تا کنون برای این ساز نوشته شده است . وی هم چنین 12 سوناتا برای ویلن و گیتار ، 6 کنسرتو ویلن و 6 کوارتت برای ویلن ، ویولا ، ویلن سل و گیتار تصنیف کرده است . پاگانینی در 27 می سال 1840 در شهر نیس در فرانسه درگذشت .

*دیونیزیو آگوادو    dionisio aguado 184-1849

نوازنده و آهنگساز بر جسته ی گیتار در آوریل 1784 در شهر مادرید اسپانیا دیده به جهان گشود . وی نوازندگی گیتار را نزد میگوئل گارسیا فرا گرفت . در سال 1825 به پاریس رفت و با فرناندو سور دوست شد . این دو نوازنده ، مدتی در پاریس با هم در یک مکان سکونت داشتند و دو نوازی می کردند . سور قطعه ی les dues amis  را برای دو نوازی با آگوادو با سور تفاوت داشت . وی از ناخن های بلند استفاده می کرد و بسیاری از گام ها را در نهایت سرعت می نواخت . طول دسته ی گیتارش کوتاه تر بود تا سبک نوازندگی اش را تسهیل کند . مهارت و استادی وی ، توجه ی آهنگسازان بزرگی نظیر روسینی و پاگانینی را نیز به خود جلب کرد . آگوادو در سال 1825 ، اثر آموزشی خود را با عنوان  escuela de guitarra  منتشر کرد . این اثر امروزه نیز هم چنان تجدید چاپ می شود . آگوادو در سال 1838 به اسپانیا بازگشت و در 29 دسامبر 1849 در مادرید درگذشت . rondo in A minor  و la fandango  بوده و قطعات آموزشی وی شامل درس های ساده ، رقص ها ، والس ها و قطعات کوتاهی مثل مینو ئت هاست ، که برای هنرجویان مبتدی تصنیف شده است . آگوادو در راستای تلاش برای ایجاد تکنیکی جدید و صدایی بهتر ، وسیله ای ( سه پایه ) را برای نگهداشتن گیتار به هنگام نوازندگی اختراع کرد که خود وی آن را تریپو دیوم می نامید .